Van Peru naar Ecuador

Woensdag stapte ik na een reis van alles bij elkaar 24 uur in Nederland weer veilig uit het vliegtuig en werd ik opgewacht door mijn moeder en Jennifer. Het was een lange reis die best vermoeiend was maar allemaal met het goede doel de bruiloft van Eva en Mark mee te maken. Hoewel de twee morgen heerlijk gaan genieten van hun huwelijksreis kijk ik in deze blog eerst nog even terug op de laatste dagen van de eerste helft Zuid Amerika. Namelijk mijn dagen in het mooie Ecuador, Quito.

--------------------------------------------​-------------------------

Het afscheid van nemen van de familie was vroeg in de ochtend. Nadat er een wijziging was gedaan in mijn vliegtijden samen met Erika het nieuwe contactpersoon naar het reisbureau geweest. Waar we dachten er een halve dag te moeten vechten voor een andere vlucht stonden we na 10 min weer buiten met een twee uur eerdere vliegtijd dan de oorspronkelijke, maar de doorvlucht van Lima naar Quito was nu niet te missen. Dus de volgende dag werd ik om vijf uur opgehaald door de taxi die mij naar het vliegveld bracht. Na een paar uur wachten mocht ik door naar Quito met tussenstop op Guayaquil. De beveiliging op Lima was enorm en het werd al snel duidelijk waarom, de president kwam voorbij met een dozijn aan beveiliging.

Eenmaal aangekomen in Guayaquil mocht ik even genieten van het warme weer. Toen door de douane om de doorvlucht te maken en net toen ik gemeld had dat alles volgens schema verliep kwam ik erachter dat een aantal mensen nogal boos bij de balie stonden. Na enig onderzoek werd duidelijk dat de vlucht van deze mensen gecanceld was en zij besloten daarom onze vlucht te willen kapen. In Nederland had door dit voorval onze vlucht geen vertraging opgelopen maar in Ecuador laten ze dat dus wel gebeuren waardoor wij te laat maar met ons eigen vliegtuig vertrokken.

Op het vliegveld van Quito stond Ricardo op mij te wachten en na een ritje door de mist en de stad kwam we aan bij het huis. Een ongelofelijk mooi huis boven op de berg met uitzicht over de vallei en zwembad werd het verblijf waar ik de komende vier dagen zou logeren. Wel even wat anders dan in gewend was. Ik werd zo warm onthaalt door de familie dat ik mij direct thuis voelde en na een klein hapje eten gingen we gelijk de auto in voor een korte rondleiding door de stad.

           ​

De volgende dag besloten om naar de evenaar te gaan, of zoals je Amerikanen zeggen “the middle of the world”. Na de nodige toeristische foto’s een rondleiding door het park met leuke proefjes en bezichtigingen van schilderijen, de beklimming van het monument en een voorstelling over het heelal terug de auto in. Hoewel ik zelf gedacht had dat Peru en Ecuador niet veel van elkaar zouden verschillen is het verschil toch aanzienlijk. De gebouwen zijn veel moderner, grote winkelcentra en zelfs de auto’s vallen hier niet zo uit elkaar als in Peru. In de avond zijn we naar “La Ronda” geweest, de straat waar je moet zijn als je lekker wilt eten, de straatmuzikanten wilt zien of gewoon net zoals wij lekker een borrel wilt drinken. Het was een gezellige dag.

Op zondag werd er een barbecue gehouden met de mensen van het bedrijf en de familie, te veel vlees en wijn maar het was echt heel erg gezellig. Wij werden ons er tijdens deze avond ook van bewust dat we elkaar ondertussen al weer 12 jaar kende wat het eigenlijk alleen maar gezelliger maakte. Ricardo en Cristina maken namelijk een zelfde vakblad als mijn ouders, alleen dan voor Zuid Amerika.

In de ochtend van de maandag ben ik samen met Belén de dochter van Cristina naar de oude binnenstad gereden, ook vandaag was er super veel beveiliging en paarden met ruiters die er uitzagen alsof ze uit de 18de eeuw kwamen. Na het parkeren van de auto kwamen we erachter dat de president (niet zo geliefd bij de familie) op het balkon van het paleis stond. Even hebben we staan kijken om vervolgens door te lopen naar de San Francisco kerk. Een kerk die van binnen volledig bekleed is met goud. Ontzettend mooi helemaal omdat we het volledige beeld geschetst kregen door onze gids. Na de kerk een bezoek gebracht aan het kantoor wat ik toch ook wel erg leuk vond, om vervolgens thuis te genieten van een heerlijke lunch.

    ​

De dag werd afgesloten met een bezoek aan een van de vele winkelcentrums want in de avond zou ik helaas mn koffer al weer moeten pakken.

De eerste zeven weken van deze reis zijn voorbij gevlogen, ik heb dingen gezien die ik liever niet wilde zien, tranen gelaten maar ook veel gelachen. Ervaringen die ik mijn hele leven mee zal dragen. En het was fijn om de reis af te sluiten bij een familie waarbij ik mij helemaal thuis voelde. Vier dagen waren veel te kort en dat ik terug kom naar Ecuador is een feit. Nu nog een paar dagen genieten van de Nederlanders, mijn ouders en vrienden voor ik donderdag weer doorreis naar Suriname…..